Pardus 21.X’ de Sanal Makine Çalıştıralım – 1 (Kurulum)

Öncelikle merhabalar bu yazım biraz uzun olacağı için 1 ve 2 şeklinde adımlara ayırmak istedim. Bu ilk yazımızda biraz kulaklarınızın pasını alarak bazı terimler üzerinde durup açıklamalarını vereceğim. Ardından da sanal makinamızın kurulumunu Pardus’umuza yapacağız.

Günümüzde teknolojinin gelmiş olduğu son noktada masaüstü ve iş platformlarında sunulan birden çok sanallaştırma çözümü mevcut. Bunların en bilinenleri arasında ViralBox, VMware başı çekmekte. Hepsinin farklı artı ve eksileri mevcut.

Eskiden windows üzerinden sanallaştırma yazılımıyla Linux yada farklı işletim sistemlerini deneyimliyorduk. Fakat gelinen noktada devran yavaş yavaş tersine dönmeye başladı. Linux üzerinden diğer işletim sistemleri hatta diğer Linux dağıtımlarını sanal makinalara kurup test etmeye başladık.

O zamanda Linux kullanıcılarının aklına hangisi daha iyi yada daha performanslı gibi sorular gelmeye başladı. Linux tarafında KVM (Kernel Virtual Machine) özelliği sayesinde kernel içine entegre şekilde bir sanallaştırma çözümü sunulabiliyor.

Bu ne demek şimdi diyorsanız ana windows koduna entegre edilmiş ve bu entegrasyonu farklı uygulamalarında kullanabildiği gerçekten performanslı, az sorun çıkaran bir sanallaştırma yapısı olarak düşünün derim.

Tabi KVM bu yapıyı sunarken tek başına bu işi yapmıyor. Yapının daha sağlam ve kullanıcı dostu olarak çalışabilmesi içinde yardımcı enstürmanlara ihtiyaç duyuyor. Biri Libvirt diğer görsellik için çoğu kişinin tercih ettiği Virt-Manager(Virtual Machine Manager). Biz yazımızı bu enstürmanlar üzerine kuracağız.

Özellikle Virt-Manager kullanımı ikinci partta anlatılacak. Zaten giriş kısmı bana göre yeterince uzun oldu bile. Hadi şimdi kurulum aşamalarına geçelim.

Kuruluma başlamadan önce kullandığımız bilgisayarın sanallaştırmayı destekleyip desteklemediğini görmek için aşağıdaki komutları veriyoruz.

$ egrep -c '(vmx|svm)' /proc/cpuinfo
$ grep -E --color '(vmx|svm)' /proc/cpuinfo

İlk komut işlemci desteğini tespit etmek için çıktısının aşağıdaki fotoğraftaki gibi 0 dan büyük değerler olması lazım. Diğer komutta hangi komut kümesiyle sanallaştırmanın desteklendiği Intel için VMX, AMD için SVM yazılarından biri ekranda kırmızı renkte görünmeli.

Yukarıdaki gibi her şey yolundaysa o zaman bir sistem update durumunu aşağıdaki komutla kontrol ediyoruz. Eğer karşımıza update edilecek paketler hakkında bilgi geliyorsa önce sistemimizi update ediyoruz. Ardından da yolumuza devam ediyoruz.

$ sudo apt update

Şimdi sıra KVM ve çevresellerinin yüklenmesine geldi, aşağıdaki komut ile gerekli yüklemelerin yapılmasını sağlıyoruz.

$ sudo apt install qemu-kvm libvirt-clients libvirt-daemon-system bridge-utils virtinst libvirt-daemon

Şimdi de sırada Virt-Manager var. Aşağıdaki komutu verip onunda yüklenmesini sağlıyoruz.

$ sudo apt install virt-manager -y

Temelde kurulumlarımız bu şekilde bitiyor fakat şimdi ayarların kontrol edilmesi ve bir noktada farklı bir değer varsa güncellemesinin yapılması var.

$ sudo virsh net-list --all

Yukarıdaki komut ile KVM için ayrılmış mevcut ağ bilgileri getirilir. Gelen bilgilerde aşağıdaki fotoğraftaki gibi “inactive” veya “no” değerleri varsa aşağıdaki komutlar ile network aktivasyonu sağlanır.

$ sudo virsh net-start default
$ sudo virsh net-autostart default

Sanallaştrılmış makinelerde daha düzgün bir ağ betiğinin oluşmasını sağlamak için aşağıdaki komutlar kullanılır.

$ sudo modprobe vhost_net
$ lsmod | grep vhost

Bu sayede ilk aşamayı başarıyla tamamladık. Şimdi Pardus içinde başlat menüsüne virt diye yazmaya başladığınızda karşınıza gelen seçeneğe tıkladığınızda aşağıdaki gibi bir ekran sizleri karşılayacak.

Virt-Manager yani Virtual Machine Manager‘ın kullanımı hakkında bilgileride ikinci yazımda verip seriyi tamamlayacağım.

Etiket(ler): , , , , , .Yer işareti koy Kalıcı Bağlantı.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir